Alone we can do so little; together we can do so much.
Drie jaar lang hebben Verso en LEVL, samen met een fantastisch team van 12 partners, de touwen van het Hands-on Inclusion avontuur stevig in handen gehad. Met ups en downs was het een geweldige reis. Terwijl het einde nadert, nemen de medewerkers je mee achter de schermen en laten ze zien hoe zij dit project hebben beleefd en welke waardevolle lessen ze eruit hebben gehaald.
π Anne Vandebergh – Regioverantwoordelijke bij Verso
Bijna drie jaar geleden begon ik als regioverantwoordelijke voor het Hands-on Inclusion project. Vanaf dag 1 heb ik heel sterk geloofd in de missie van ons project en dat geloof is enkel nog maar blijven groeien. Wat ik zo sterk vind is de wil om echt verandering in gang te zetten. Op verschillende manieren zorgden we ervoor dat de deelnemende organisaties alle tools in handen hadden om écht aan de slag te gaan binnen hun organisatie en stappen vooruit te zetten, vooruit naar een méér inclusieve onderneming. Ik denk dan onder andere aan de intakegesprekken, de plannen van aanpak en de voortdurende bijsturing van ons aanbod en ons project. We hebben niet stil gezeten maar stelden onszelf keer op keer kritisch in vraag om zo goed mogelijk te kunnen beantwoorden aan de noden en vragen van onze deelnemers.
We zijn er nog lang niet. Inclusie is géén eindpunt. En bij het afsluiten van dit hoofdstuk, kijk ik al reikhalzend uit naar het volgende. Ik hoop ook in wat volgt mijn steentje te kunnen bijdragen aan een meer inclusieve maatschappij.
π Uwi Van Hauwermeiren – Vormingsmedewerker bij LEVL
Ik was nog niet aan boord bij het prille begin van het project, waardoor ik eerst wat inwerktijd nodig had. Niet enkel kreeg ik die tijd, maar was er ook ruimte om eigen accenten te leggen. Beide aspecten heb ik doorheen het project als zeer waardevol ervaren. Leren van elkaar, eenzelfde visie brengen maar dat op jouw manier mogen doen. Andere waardevolle aspecten waren het leren van de partners, van de deelnemers en de ruimte hebben om te leren uit je fouten.
Er is niet één manier om over inclusie te praten en inclusie is ook zoveel meer dan één enkele definitie. Het is een concept dat verandert naargelang de tijd, de mensen & de omgeving waarin je zit. En dat is hetzelfde met inclusie uitleggen. En hoewel dit project focus had op personen met een migratieachtergrond of handicap ondersteunen, hoop ik dat ik ook voldoende heb kunnen duidelijk maken dat “inzetten op inclusie” ook gaat over oog hebben voor andere intersecties zoals leeftijd, gender, financiële situatie, etc. Én hoe deze zaken ook elkaar beïnvloeden.
Binnen het project werkte ik trouwens voornamelijk op de thema’s racisme & validisme. Twee thema’s waar ik zowel als expert als ervaringsdeskundige dag in dag uit mee word geconfronteerd. Hetzij in mijn eigen persoonlijk leven als in de levens van de mensen rondom me. Ik ben dan ook mijn collega’s heel dankbaar om steeds ruimte te maken voor check-ins & ventilatiemomentjes, de deelnemers voor de complimentjes en de opzet van het project dat voorzag dat vormingen (waar mogelijk) in duo werden gegeven.
π Fatma Qorlazja – Regioverantwoordelijke bij Verso
Drie jaar geleden kreeg ik de kans om mee te stappen in dit project, eentje die ik met beide handen heb gegrepen. Het was een heel groot project, waar ik ontzettend veel uit geleerd heb. Ik mocht het aanbod mee ontwikkelen, begeleiden en ook meewerken aan instrumenten die inclusie en diversiteit in ondernemingen meten en bevorderen. Ik haalde voldoening uit gesprekken voeren en het ondersteunen van de ondernemingen die zoekende waren in hun inclusieverhaal. Ook het delen van ervaringen en tips om verdere stappen te zetten richting inclusief ondernemen vond ik zelf zeer waardevol.
Als team bots je tijdens elk project wel tegen bepaalde hindernissen aan, en de coronacrisis heeft het er ons zeker niet gemakkelijker op gemaakt. Wat ik bijzonder vond en enorm apprecieer is de vlotte samenwerking met de collega’s en partners. Alle betrokkenen schaarden zich achter een gemeenschappelijk doel en lieten zich van hun beste kant zien.
Wat ik vooral onthoud uit deze drie jaar is dat een goed doordacht diversiteits- en inclusiebeleid realiseren een ingewikkeld maar waardevol proces van lange adem is! Het resulteert in een divers en innovatief personeelsbestand en een inclusieve werkcultuur, waarin verschillen geëerd en gevierd worden.
π Rafke Pijls – Vormingsmedewerker bij LEVL
Hoewel ik pas het laatste half jaar ben aangesloten bij het Hands On Inclusion project, werd ik meteen onder de vleugels genomen door mijn collega’s. Ik kreeg ruim de tijd om me in te werken, vragen te stellen en bij te leren. Het project stond al in haar laatste fase, maar dit wilde niet zeggen dat ik geen eigen draai mocht geven aan de bootcamps en upgrades. Vormingen geven was nieuw voor mij, maar door de ondersteuning van mijn collega’s werd ik dit snel gewoon en besefte ik dat fouten maken mag. En dat tegen elkaar zuchten, klagen, maar ook lachen helpt.
Het contact met alle deelnemers, tijdens kennismakingsgesprekken en tijdens de sessies, heb ik als zeer waardevol ervaren. Bovendien heeft het me verfrissende inzichten opgeleverd. Wanneer verschillende deelnemers onderling contact opnamen met de wil elkaar te helpen en te versterken, voelde ik me heel voldaan. Net zoals achteraf verhalen horen van organisaties die succesvol aan de slag zijn gegaan met inclusie op de werkvloer. Maar daarnaast neem ik ook zeker het blijven bijleren van hun obstakels en drempels mee. We hebben immers nog een lange weg te gaan, die doorheen de tijd verandert.
Zoals mijn collega’s al schreven en zoals wij in elke vorming meegeven, is inclusie een proces en werkwijze, iets waar ik me elke dag voor probeer in te zetten. Maar het is ook een leerstoel voor mezelf, op persoonlijk en professioneel vlak. De energie die ik erin steek haal ik er ook terug uit. Iets wat ik hopelijk kan meenemen naar mijn toekomstige uitdagingen.
π Karine Van Daele - Regioverantwoordelijke bij Verso
Op 14 december 2020 mocht ik starten als regioverantwoordelijke bij Hands-on Inclusion. Ik had eerder 9 jaar ondernemingen mogen begeleiden bij hun diversiteitswerking en nu eindelijk weer thuiskomen op professioneel vlak! Ik heb enorm veel mogen leren van de vele collega’s in het project, die mij elk vanuit hun eigen expertise en vanuit hun eigen zijn en hun persoonlijk verhaal inzichten hebben gegeven waar inclusie echt om draait, die stap verder dan diversiteit. Ze namen me mee in de diepte. En dat is bij momenten heel erg confronterend geweest maar het heeft me zoveel rijker gemaakt. Daar ben ik hen heel erg dankbaar voor. Ik heb van scratch mogen meewerken aan de ontwikkeling van onze bootcamps met gedreven professionele collega’s. Wat we hebben neergezet werd als kwalitatief hoogstaand geëvalueerd en geapprecieerd door deelnemende ondernemingen. Ik heb ervan genoten om zelf bootcampsessies en workshops te mogen ontwikkelen en begeleiden.
De grootste voldoening haal ik uit de contacten met ondernemingen, verkennende gesprekken, intakegesprekken, ervaringen delen, tips kunnen meegeven, hen eerste stappen laten zetten naar meer inclusief ondernemen. Daar krijg ik energie van en die hoop ik in de toekomst nog verder te kunnen loslaten op ondernemingen en op de wereld rondom mij.
π Flore Bollaert – Prospectiemedewerker bij LEVL
Net zoals collega’s Rafke en Ingrid ging ik pas het laatste half jaar van het project deel uitmaken van het Hands-on Inclusion team. Als prospectiemedewerker was de opdracht duidelijk: zo veel mogelijk organisaties warm maken om deel te nemen aan één van onze inclusie-gerelateerde opleidingen. Zelf stond ik binnen deze rol hoofdzakelijk in contact met socioculturele organisaties. Een dankbare taak want zoals bleek, zijn heel wat socioculturele organisaties in Vlaanderen al actief bezig met diversiteit en inclusie, zowel binnen hun werking als het eigen personeelsbestand.
De gesprekken met projectmedewerkers, directeurs, coördinatoren en meer toonden me dat er binnen de socioculturele sector een bereidheid is zichzelf een spiegel voor te houden en steeds beter te doen. Dit merkte ik ook tijdens de HOI vormingen die ikzelf bijwoonde. Stuk voor stuk wilden de aanwezigen binnen hun eigen organisatie of bedrijf stappen zetten richting meer inclusie. Dit stemt me hoopvol voor de toekomst.
Nu het project afloopt, wil ik ook mijn appreciatie uiten naar mijn collega Ingrid, Uwi, Rafke, Karine, Fatma en Anne. Dankzij jullie niet-aflaatbare inzet kunnen we Hands-on Inclusion met een voldaan gevoel afsluiten. Merci!
π Ingrid Daelemans – Prospectiemedewerker bij LEVL
‘Of ik geïnteresseerd ben in een job als prospectiemedewerker?’ vraagt de persoon aan de lijn. Ik denk bij mezelf: neen, niet echt, da’s niks voor mij. ‘Het gaat over inclusief ondernemen en diversiteit op de werkvloer, en ondernemingen enthousiast maken over een gratis vormingsaanbod’, verduidelijkt een vriendelijke stem. Ik voel bij mezelf een belletje rinkelen en denk: over dit soort projecten wil ik graag het fijne weten. En zo beland ik eerder toevallig, maar wel gemotiveerd als ‘tijdelijk projectmedewerker’ bij het Hands-on Inclusion project. Gesterkt door mijn jarenlange ervaring in de privé-sector start ik vol enthousiasme aan mijn taak. In grote bedrijven de juiste persoon vinden, te pakken krijgen en overtuigen, dat wordt mijn rol. Al snel blijkt dit niet zo eenvoudig te zijn. Vele ondernemingen tonen een grote interesse in het vormingsaanbod en de gratis HOI-inclusiescan. Een stap verder zetten en zich concreet inschrijven voor een opleiding, ligt iets moeilijker. Tijd en prioriteit blijken vaak doorslaggevend voor een al dan niet inschrijving. Maar hier en daar boek ik toch ‘prospectiesucces.’ Gelukkig.
Hoe ik het HOI-project verder ervaren heb? Op korte tijd leerde ik een aantal fijne, gedreven medewerkers en vormingsgevers kennen. Elk van ons is met hun achtergrond, kennis en motivatie in dit project gestapt. De vele intakegesprekken die ik – vaak samen met Flore – gevoerd heb met de deelnemers aan de vormingen waren voor mij een persoonlijke verrijking. En hier en daar een HOI-opleiding kunnen meepikken, had voor mij veel meerwaarde. Tal van organisaties blijken dagdagelijks al sterk bezig te zijn met inclusief ondernemen en tonen de bereidwilligheid om hier nog verdere stappen te willen zetten. Dit stemt mij hoopvol voor de toekomst. Voor 2024 wens ik alvast een doorbraak voor die bedrijven of organisaties die hun weg hierin iets moelijker vinden.